به گزارش خبرگزاری حوزه، در راستای توسعه و تقویت همکاریهای علمی و فرهنگی دانشگاه ادیان و مذاهب و واتیکان، سفیر این کشور اسقف اعظم آند ژی یوزوویچ، با حضور در دانشگاه ادیان و مذاهب با حجتالاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب دیدار و گفتوگو کرد.
در این دیدار رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب ضمن خوش آمد گویی به سفیر واتیکان گفت: ما در سفر اخیرمان به واتیکان با پاپ دیدار و نشستی داشتیم و بنده در این سفر حدود ۷۰ جلد کتاب را به ایشان اهدا کردم. آقای پاپ بسیار از ما استقبال خوبی داشتند و تعجب کردند که ما بدون درخواست ایشان کتابهایمان را در اختیار ایشان قرار دادیم.
وی ادامه داد: ما گفتوگوی بین الادیانی را مغتنم میشماریم و آن را فرصتی می دانیم تا ادیان مختلف جهان با یکدیگر در تعامل باشند و به یکدیگر در ساختن جامعهای بهتر کمک کنند.
سفیر واتیکان نیز با ابراز خوشحالی از دعوت دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: بنده با پاپ در آراژنتین آشنایی شخصی داشته و با ایشان ارتباط داشتهام و در گفتوگوی بین ادیانی با ایشان بسیار صحبت کردهایم و دوستان مشترک خوبی با هم داریم. هماکنون نیز با ایشان موضوع آرژانتین، امریکای لاتین و ایران را دنبال میکنم.
اسقف اعظم آند ژی یوزوویچ ادامه داد: به لطف همکاران بین الملل دانشگاه شما، بنده این دانشگاه را به خوبی میشناسم. بنده خیلی خوشحال هستم که این دعوت انجام شد و در دانشگاه ادیان و مذاهب حضور داریم. افتخار و فرصت این را دارم که با کشیش مارتین میتوانیم دنیای آکادمیک ادیانی را بهتر بشناسیم، دانشگاهی که به ادیان دیگر بها میدهد. این موضوع از نظر گفتوگوی بین الادیانی بسیار برای بنده حائز اهمیت است.
وی گفت: این اهمیت دارد که ما بتوانیم گفتوگو را گسترش دهیم. البته نه به این اندازه که فقط به صورت آکادمیک باشد. چه بهتر که بتوانیم این گفتوگو را در زندگی واقعی بسط دهیم و در جوامعی که وجود دارد پخش کنیم. بهخصوص در ایران باید این شناخت بیشتر شود زیرا گفتوگو برای شناخت یکدیگر به معنای آینده است.
آند ژی یوزوویچ گفت: بنده نیز مثل شما مرد مذهبی هستم و اسقف هستم ولی همزمان من یک فرد دیپلمات نیز هستم و در دیپلماسی همانند پزشکی، پیشگیری بهتر از درمان است. گفتوگوی رهبران دینی فراتر از دنیای سیاست باعث تفاهم و همکاری صمیمانه در سطوح مختلف میشود. گفتوگو در سطوح سیاسی با عناوینی مختلفی اتفاق میافتد و ما نمیخواهیم که این گفتوگوهای بین الادیانی ما فقط جنبه سیاسی داشته باشد. زیرا در سیاست هیچ ثباتی وجود ندارد. اما وقتی گفتوگو در فضای آکادمیک اتفاق بیفتد و جنبه معنوی داشته باشد قطعاً میتواند همزمان با گفتوگوی سیاسی ثبات ایجاد کند. تا جاییکه که در گفتوگوی بین الادیانی مرتبط است ما میتوانیم راجع به موضوعات مشترکی که بینمان وجود دارد صحبت کنیم و بعداً راجع به نکات غیرمشترک بپردازیم.
وی در آخر گفت: در دنیای امروز و در عالم سیاست، گفتوگو به یک سخنوری و هنر تبدیل شده است و مهم نیست که در عالم سیاست به چه شکلی عنوان میشود. این نوع گفتوگو هیچ محتوایی ندارد. بنده فکر میکنم گفتوگوی ما میتواند پویاتر باشد و به جوامع سریر مقدس و و جوامع شما کمک کند. پاپ هم در مبحث برادری به این موضوع اشاره کردهاند.
نظر شما